STELLARIUM, UN PROGRAMA PARA CALCETAR UN COBERTOR DE ESTRELAS

Stellarium é un programa gratuíto e de código aberto.

Moi doado de instalar e cun manexo accesible a tódalas idades.

Dispón dun Wiki onde os usuarios/as van colaborando co programa.

Con distintas opcións de visualización para comprender mellor as constelacións.

E con información detallada de cada obxecto.

Características da última versión:

Versión 0.8.2

ceo

• máis de 120,000 estrelas do catálogo Hipparcos con información adicional
• asterismos e ilustracións das constelacións
• imaxes de nébulas
• Vía Láctea realista
• atmosfera realista, saída e posta do sol
• os planetas e os seus satélites

interface

• un zoom poderoso
• control do tempo
• interface multilingüe
• scripts para gravar e reproducir o teu propio show
• protección tipo fisheye de 180° para domos planetarios
• proxección esférica reflectida para o teu propio domo
• interface gráfica e extensivo control de teclado
• control de telescopio

visualización

• retículas ecuatorial e acimutal
• estrelas rutilantes
• estrelas fugaces
• simulación de eclipses
• paisaxes que podes personalizar, agora con proxección panorámica esférica

personalización

• achega os teus propios obxectos do espazo profundo, paisaxes, constelacións, imaxes, scripts...

Actualización:

10 interesantes recursos, animacións e sitios interactivos.

Night Sky Delight: 10 Awesome Animated and Interactive Astronomy Websites

FONTE: http://biblioweb.blogspot.com/2009/01/stellarium.html

"Unicamente podemos ver o 4% da totalidade do Universo, que permanece invisible, coma unha pantasma, feito de materia transparente e embebido nunha enerxía misteriosa"

2009, o ano da Astronomía.

O CEIP A Rúa, pola paz

17/01/2009

Os cativos de 1º estamos moi tristes pola guerra de Gaza.

O outro día a profe Ana leunos o libro Sacapenas. Fala da tradición guatemalteca de colocar sacapenas, monecos pequeniños, debaixo da almofada por cada pena ou preocupación que teñas, así desaparecerá.

Decidimos enviarlles ós pícaros/as de Gaza uns sacapenas elaborados coas nosas mans. Acompañarémolos cunha carta que estamos a redactar.

Estes días falamos de moitas cousas:

-"Temos que parar esta guerra XA! Cos sacapenas non imos parala " :-( , dicía Soukaina.

- "Xa sabemos que non imos parala, pero os nenos quedarán máis tranquilos", comentaba Cristina.

-"Para unha pena tan grande necesitabamos un sacapenas tan grande coma un coloso", engadía Sergio.

Animamos a tódolos nenos e nenas do cole a que tamén elaboren sacapenas para envialos a Gaza, son moitos e están moi tristes, seguro que o agradecerán.

Aquí deixámosvos unhas fotos do que estamos a facer.
En canto teñamos redactada a carta colgarémola no blog.

Facendo sacapenas con pasta de madeira.

A profe Rosana tróuxonos uns sacapenas de verdade para que puideramos ollalos.

Binta e a grande idea

Quero compartir este bonito regalo que hoxe chegou ás miñas mans.

Alza a túa man contra o maltrato infantil

Sen palabras...

Preme na fotografía para contemplar a galería de imaxes

A lúa chea dende a miña ventá

O Hío, 10-1-2009

E o mundo mira para outro lado...

Gaza, 7 de xaneiro de 2009

Pido la Paz y la Palabra

Escribo
en defensa del reino
del hombre y su justicia.

Pido
la paz
y la palabra.

He dicho
«silencio»,
«sombra»,
«vacío»
etcétera.

Digo
«del hombre y su justicia»,
«océano pacífico»,
lo que me dejan.

Pido
la paz y la palabra.

Blas de Otero

El herido

Para la libertad sangro, lucho, pervivo,
Para la libertad, mis ojos y mis manos,
como un árbol camal, generoso y cautivo,
doy a los cirujanos.

Para la libertad siento más corazones
que arenas en mi pecho: dan espumas mis venas,
y entro en los hospitales, y entro en los algodones
como en las azucenas.

Para la libertad me desprendo a balazos
de los que han revolcado su estatua por el lodo.
Y me desprendo a golpes de mis pies, de mis brazos,
de mi casa, de todo.

Porque donde unas cuencas vacías amanezcan,
ella pondrá dos piedras de futura mirada
y hará que nuevos brazos y nuevas piernas crezcan
en la carne talada.

Retoñarán aladas de savia sin otoño
reliquias de mi cuerpo que pierdo en cada herida
Porque soy como el árbol talado, que retoño:
porque aún tengo la vida.

Miguel Hernández

O Guernica dos Palestinos, por Sami Naïr

A propósito de "Como unha novela"

Non podo deixar de contar unha anécdota que me sucedeu, non fai tanto tempo, e que ilustra toda a filosofía de fondo do ensaio Como unha novela.
Creo que foi un dos momentos máis intensos da miña experiencia docente ata o día de hoxe e que nunca esquecerei.

Situémonos. Aula de Plástica. Un grupo de alumnos/as de 6º, ós que lles impartín clase en Educación Infantil, faime unha petición:

-Ana, recordas cando de pequenos nos lías o conto A bruxa Xertrudis?

-Claro, como non o vou lembrar!!

-Poderías traelo o vindeiro día e volvérnolo contar?

-Si. Traereino o vindeiro día que teñamos clase de Plástica.

Cando comecei a lectura, quedei abraiada, todos e todas, sen excepción, dispostos arredor de min, pecharon os ollos mentres lía. Emocioneime!!
Cando rematei, unha nova petición:

-Agora, métenos dentro do conto, como facías en Infantil!

E así estivemos un bo rato no que volveron un día máis a se-los protagonistas dun conto "infantil".

Doulles as grazas a todos eles/elas por este regalo que gardarei na miña colección de momentos.